Overvol

Niet echt een alternatief
voor het zwembad...

Ziezo, ik ben weer van mijn zeepkist afgestapt... ;-)

Wellicht schrijf ik binnenkort zelfs weer eens wat over zwemmen. Deze Eid dagen geen minuut getraind, alleen maar thuis beetje bezig geweest met het gezin, en met een virusje in bed gelegen. Ontdekt dat een mogelijk 50-meter buitenbad in een ander staddeel a. wel 90 minuten rijden is (door het verkeer) en b. op dit moment geen water bevat. Het blijft dus 25-meter baantjes trekken, tenzij ik in de Buriganga ga liggen...

Hier is een interessante serie over Dhaka als ' s werelds snelst groeiende megacity, nu nog 15 miljoen inwoners, voor 2025 wordt verwacht dat het er meer dan 20 miljoen zullen zijn. Moeilijk voor te stellen hoe dat zal zijn, de stad is nu al bijna onleefbaar vol.

Wel zou het helpen als er verkeersregels werden ingevoerd, en politieagenten eens begonnen met verkeersboetes uitschrijven. Niets is zo ongedisciplineerd als het verkeer in Bangladesh. De riksjas en 'babytaxis' zorgen voor veel chaos, maar de bussen zijn het ergst. Op de foto hiernaast is te zien dat de meeste bussen niet bang hoeven te zijn voor nog een krasje. Buschauffeurs in de stad zijn meestentijds jonger dan 18 (goedkoper voor de buseigenaar) en hebben geen rijbewijs. Chauffeur wordt je hier niet door een rijexamen, maar door promotie: van kaartjesverkoper ga je door naar chauffeur! Met een beetje pech zijn ze ook nog gedrogeerd (goedkope amfetaminen, ook gebruikt door riksja wallahs) om hun lange dagen te kunnen volhouden. Het aantal verkeersslachtoffers in dit land is dan ook schrikbarend, en zeer veel dodelijke ongelukken worden door jagende bussen veroorzaakt. Ik ben er laatst nog door een van de weg gedrukt (gewoon geramd!) toen hij bij een stoplicht rechtsaf wilde en ik rechtdoor. Toen ik erachter aan reed om verhaal te halen.... vluchtten de chauffeur en alle passagiers, en stond ik voor een lege bus midden op een druk kruispunt! Meteen een toeloop natuurlijk, en even later kwam de chauffeur teruggeslopen: een jongen van zeker niet ouder dan 16. Wilde midden op straat mijn voeten kussen teneinde om vergeving te vragen (wat ik niet wilde natuurlijk). Een bizarre ervaring.

Vervolgens zou men eens wat moeten doen aan de creativiteit van de elektriciens in Dhaka: alles hangt maar boven de grond, ieder voegt er zijn eigen bedrading aan toe, en regelmatig wordt er wat losgetrokken door passerend verkeer - de foto geeft een idee. Soms worden voetgangers geelektrocuteerd door loshangende draden. Ik moest laatst M. nog wegtrekken toen we naar huis wandelden en hij tegen een loshangende draad dreigde te lopen.