Column!

Leuke mail van verslaggever Henk Verhagen van het Brabants Dagblad vandaag: men wil me een 'hoekje' in de krant geven, eens in de maand. We gaan nog verder bekijken wat ik daar precies in ga schrijven, maar het is natuurlijk een prachtmanier om meer ruchtbaarheid aan het Kanaalproject te geven en hopelijk sponsoren te werven voor het anti-verdrinkingsproject in Bangladesh. Daarnaast hoop ik natuurlijk over meer algemene dingen te kunnen schrijven: ons leven en mijn werk hier bieden meer dan voldoende aanknopingspunten, en ik ben eigenwijs genoeg om af en toe mijn licht te willen laten schijnen over allerhande debatten en zaken in Nederland.
Maar laat ik eerst eens afwachten wat de verwachtingen van de krant zijn.

Iets heel anders: Vandaag weer eens een kijkje gaan nemen op een prachtblog dat ik onlangs ontdekte: Eenvoudig leven, geschreven door Teunie Luijk uit de Alblasserwaard(?), huisvrouw en bestierder van een gezin van tien (!) kinderen. Ze schrijft prachtig en laat lezers op een hele plezierige manier delen in haar leven met eindeloos veel tips over consuminderen en beschouwende flitsen over haar leven en gezin daartussen. En waar je zou denken dat het wel armoe troef zal zijn: niets is minder waar. De vreugde spat ervan af. Petje af ook voor Teunie's time management: zonder huishoudelijke hulp slaagt ze erin haar twaalfpersoonshuishouden draaiende te houden, tijd over te houden voor haar blog, liters en liters verse jam, wijn en vruchtensap zelf te maken, en ook nog even een vriendin te helpen met de vakantiewas. Niets duikvakanties in de Malediven en safaris in Zuid-Afrika, maar groot familieplezier om een middagje pruimen plukken in een boomgaard of een dagje naar het Noordzeestrand met een meegenomen picknick. Zij die mij kennen zullen verbaasd zijn over mijn enthousiasme over deze site, maar ik ben er echt van onder de indruk. Misschien omdat ik meer en meer besef, met het vorderen van de leeftijd misschien, dat levensvreugde heel erg in de kleine dingen zit. Niet voor niets zijn we afgelopen zomer, zoals de vorige zomers, 9 weken lang met het hele gezin in Lith gebleven om te genieten van buren, familie, buurt. Een vreemd contrast met onze al sinds jaren nomadische levenswijze, dat wel. En het Kanaal over willen zwemmen past er ook niet helemaal in.