Saturday, 11 September 2010

Over 24 juli: de 'Channel General' en de 'Swim Bitch'

Toen we deze zomer in Nederland waren ben ik in het weekend van 24 juli jl. naar Dover gereden om eens de sfeer op te snuiven van het Kanaalzwemmen: ieder weekeinde tussen mei en september komen daar gelijkgestemden samen om onder toezicht van de legendarische, inmiddels al 70+-jarige Freda Streeter (‘Channel General’) en Emma France (‘Swim Bitch’ – staat zelfs op haar T-shirt) te trainen in de haven, heen en weer zwemmend tussen twee hoge damwanden die zo’n 1250 meter uit elkaar staan. Ook was het voor mij een goede gelegenheid om de voor een Kanaalovertocht vereiste ratification swim te doen: 6 uur in water van 16 graden Celsius of kouder.
Freda Streeter -
de 'Channel General'

De 24e was een belevenis: ik ben vanuit een hotel in het prachtige achterland van Kent ’s ochtends vroeg naar de haven van Dover getogen waar zich zo’n 25 zwemmers verzamelden. Aan de hand van een nummer op je arm houden de trainers in de gaten of je je wel ieder uur meldt voor de ‘voedingen’: een bekertje warme koolhydratendrank (Maxim) en een paar snoepjes. (Als je je niet meldt weten ze in ieder geval dat ze kunnen gaan dreggen… Om je dan nog levend uit het water te halen zal het meestal te laat zijn.) Stiekem vond ik mezelf een hele pief om zes uur in koud water te gaan liggen, maar in zo’n club, en met zo’n trainer (de moeder van Alison Streeter, Channel Queen met 43 geslaagde Kanaalsolo’s), bleek dat niets bijzonders: niemand zwom minder dan 4 uur, en een aantal zwemmers deed die dag 8 uur, om de dag erop nog eens 7 uur te doen!. Zo’n 8/7 drill is de laatste piekinspanning voor veel aspirant-Kanaalzwmmers zo’n twee weken voordat ze overtocht wagen. Ik heb voor het IJsselmeer een 4/3 uurs drill gedaan, en dat was al een hele klus, dus petje af voor 8/7.

Toen ik na 6 uur verkleumd maar zeer voldaan uit het water kwam, kreeg ik een certificaat als bewijs (aan de schipper te overleggen volgend jaar, anders wordt er niet gestart). Ergens tussen Nederland en Bangladesh is dat certificaat zoekgeraakt. Gelukkig waren Emma en Freda zeer bereidwillig en hebben ze me vandaag via de mail een duplicaat gestuurd! Een hele opluchting en dus schrijf ik vandaag over de 24e juli.

No comments:

Post a Comment