Eerste contact met het Centre for Injury Prevention and Research!

Bakken werk, van trainen is het nauwelijks gekomen deze week. Tot overmaat van ramp zijn mijn vaste trainingsbad en de weight room op de Amerikaanse School van donderdag tot en met zondag gesloten i.v.m. Eid ul Fitr. Het zal wel een beetje hardlopen of hillwalking worden dit weekeinde, thuis op de tredmolen.

Vandaag kennisgemaakt en lang gesproken met oprichter Fazlur Rahman en zijn collega van het Centre for Injury Prevention and Research, de beoogde begunstigde van dit project.

Ik had al wat huiswerk gedaan bij collega's uit de ontwikkelingswereld hier in Dhaka, ook (en gezien de realiteit in Bangladesh: met name) over de financiele managementcapaciteiten van het CIPRB.  Na ons gesprek van vandaag heb ik er alle vertrouwen in dat dit een prima club is om te steunen. Solide academici met een nobele maatschappelijke missie. Ik heb ze toegezegd mijn best te gaan doen om hun werk meer voor het voetlicht te brengen, in Bangladesh en in Nederland.



Een door de CIPRB getrainde dorpszweminstructeur aan het
werk. Het bamboeplatform (op stahoogte voor de kleintjes)
met omheining (zie ook de andere foto's) kost zo'n
vijftig euro aan materiaal en arbeid (5 dagen) en
gaat een jaar mee - geen geld dus!



Je staat er versteld van hoezeer de meest elementaire veiligheid in en rond het huis nog onder de aandacht van vooral de armste bevolking moet worden gebracht. Zaken als: geen landbouwgif op de grond van je hut/huis laten staan, maar een plank aan de muur maken en het daarop zetten. Geen kinderen alleen bij je oliestelletje met grote pan kokende rijst laten. Geen kinderen op de rand van een waterput laten zitten.  Ze niet op of bij een drukke weg laten spelen. Postbus 51 is hier letterlijk nog ver weg, al wil het CIPRB ijveren voor bijvoorbeeld een nationale Giflijn. Mensen zijn hier niet dommer dan elders, maar wel veel vaker ongeletterd en druk met overleven, en er is geen enkele veiligheidcultuur (zie het verkeer, de blootliggende electriciteistdraden op straat, etc. etc. - laatst knikkerde er nog een schilder zo'n zeven meter naar beneden van een gevel van ons huis - godzijdank alleen een gebroken arm). Een van de beste maatregelen om doden en gewonden onder kinderen te voorkomen is het organiseren van anchals, gemeenschapscreches, tussen 9 en 1 iedere dag, de periode waarin de meeste ongelukken gebeuren wegen gebrek aan toezicht.

Het CIPRB is dus zeer in zijn nopjes met mijn actie. We waren het erover eens dat we ons het best kunnen focussen op het probleem van kinderverdrinkingen, hoewel het CIPRB als instelling dus een veel breder spectrum van problemen bestrijkt. Er is een mooi verband tussen Kanaalzwemmen en zwemles voor kleine kinderen  als twee tegenovergestelde uiteinden van het zwemvaardigheidsspectrum: dat komt een heldere boodschap ten goede. Ze gaan me wat concrete cijfers en feiten verschaffen die ik kan gebruiken voor de fondsenwerving, zoals 'voor 50 euro kan het CIPRB een bamboeplatform voor kinderzwemlessen in een dorpsvijver bouwen waarmee 150 kinderen per jaar kunnen leren zwemmen' etc etc. Aangezien er in Bangladesh tienduizenden dorpen zijn, kunnen we even vooruit!

Het opzetten van de financiele kant van de zaak is nog even ingewikkeld. Het CIPRB heeft geen bankrekening in Europa, dus hoe dat met justgiving.com moet moeten we even bekijken. Ze gaan er zelf achteraan. Ikzelf moet een nieuwe bankrekening bij de ABN-Amro open: E.C.J. van Gool - inzake [naam project]. Ik had liever een geheel van mij gescheiden bankrekening met alleen de naam van het project, maar dan moet er een stichting komen, inschrijving Kamer van Koophandel, etcetera - laat dan maar zitten, we houden het simpel.

Na de komende Eid feestdagen gaan we proberen een vrije zaterdag met het CIPRB naar een zwemproject te gaan in een naburig district. Hopelijk kunnen de kinderen mee, zo wordt het nog een mooi educatief dagje voor het hele gezin. En dan kan ik deze site eens gaan voorzien van meer foto's.