Na de onplezierig onderbroken 6-uurs training van eergisteren heb ik gisteren een prachtige tocht in de Maas gemaakt van maar liefst 18,5 km, ook zo'n zes uur zwemmen. Nogal stijf vandaag, een dag later. Door het zwemmen, maar ook door een uitglijder en een harde smak op een spekgladde veerstoep bij het pont van Maren-Kessel (waar ik reservevioding had neergelegd). Erg teveden dat ik zes uur met redelijk gemak heb kunnen doorzwemmen.
Vanuit het water kan ik de kaalslag zien die het stromende water aanricht bij de wortels van de 'bakenbomen'op de Maasoevers, nu basaltblokken zijn weggehaald om de oevers 'natuurlijker' (en goedkoper in onderhoud) te maken. Nog een a twee winters met hoog water, en die typische en prachtige bomen liggen om. Ik schrijf erover in mijn maandelijkse stukje (vandaag ingeleverd) voor het Brabants Dagblad, en die sturen morgen een fotograaf om het onheil vast te leggen op de gevoelige plaat, voor bij mijn column. Ik ben benieuwd of anderen zich de aankomende kaalslag net zo aantrekken als ik. (Als ik nog een fototostel had zou ik even naar buiten lopen om een foto van de blootliggende boomwortels bij dit stukje te kunnen plaatsen, maar daar is dus eergisteren een Haagse dief mee op de loop...)
No comments:
Post a Comment