Weer fris

Een maand lang niets van me laten horen, ik ben blij dat ik nog lezers heb zeg!

Ik heb gelukkig geen volle maand nodig gehad on fysiek en mentaal te herstellen. Na twee weken trainde ik alweer maar nu anders:

1. Begonnen met andere trainingsvormen in de fitnessruimte: roeimachine, hometrainer en loopband. Twee keer in de week, en dat voelt bijzonder goed.

2. Ik ben andere locaties gaan opzoeken. Ik train nu eens per week in het 50-meter zwembad van de Universiteit van Dhaka, daarover beneden meer.

3. Ik heb eindelijk trainingsmaatjes gevonden voor de lange afstand, Tullio (een Italiaanse textielfabrikant) en Tom (een Britse vrijwilliger bij CIPRB). Allebei puike zwemmers, dus dat jaagt elkaar lekker op. Ze beginnen nog maar net met langeafstandzwemmen, en ik bevind me nu in de situatie dat ik hen coach en aanmoedig.

Dit alles heeft er voor gezorgd dat ik na de lichte (mentale) overtraindheid van een maand geleden en het afzien van Rottnest nu weer fris tussen de oortjes ben, en dat is een zorg minder. Fysiek gaat het ook goed: nauwelijks pijntjes, en lange trainingen (bijv. 10 km afgelopen vrijdag) kan ik nu met de nodige intensiteit (veel sprints en hoog tempo 200 en 400's) uitvoeren, zonder gesloopt uit de training te komen. Met mijn nieuwjaarsvoornemen van geen druppel alcohol tot mijn Kanaalovertocht ben ik overigens begin maart al gestopt: het moet wel leuk blijven, en van een biertje af en toe heb je geen last.



Musa Ibrahim en ik na de
training. (Ik ben die lange
in de blauwe blouse... ;-) )

Het leuke is ook dat ik door elders te gaan trainen andere, Bangladeshi, sporters leer kennen. Daaronder een hele bekende: Musa Ibrahim, de eerste Bangladeshi die op de Mount Everest heeft gestaan (vorig jaar) en dus een nationale held is. In februari zwom hij tevens het 'Bangla Channel' naar St. Martin's Island (met zwemvliezen), en is nu een dubbele held. Musa, een sympathieke kerel zonder enige kapsones, hielp me om een lidmaatschap van het DU zwembad aan te schaffen, dat eigenlijk voorbehouden is aan studenten en universiteitspersoneel. (Een prachtig zwembad overigens, dat een aantal jaren geleden met enige moeite  door de zwemclub terugveroverd moest worden omdat een beheerder er illegaal een viskwekerij in begonnen was. Tja, een ondernemend volk.)

Op 17 februari 2012 wensen Musa en zijn vrienden een 20 km wedstrijd van het vasteland naar St. Martin'Island te organiseren. Alles goorloofd, inclusief zwemvliezen. Het lijkt me erg leuk dus ik wil er wel aan meedoen, en ik heb zo ook mijn nieuwe trainigsmaatjes Tullio en Tom voor het langeafstandzwemmen kunnen interesseren. Mocht er lezers van dit blog zijn die dit wat lijkt, laat maar horen, maar wees bedacht op uiterst eenvoudig accommodatie ter plaatse en rijst met linzen als ontbijt... ;-) In Dhaka mogen jullie echter bij mij thuis logeren!